تأثیر برنامه تمرین در آب بر اینترلوکین-۶ و اینترلوکین-۱۰ بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس

مقدمه: بیماری مولتیپل اسکلروزیس (ms) از شایع ترین بیماری های سیستم اعصاب مرکزی است. این بیماری بر جنبه های مختلفی از زندگی افراد اثر می گذارد. مولتیپل اسکلروزیس اثرات منفی هم روی سلامت جسمانی و هم روانی دارد. سایتوکاین ها نقش مهمی را در بیماری زایی مولتیپل اسکلروزیس بازی می کند و هدف بزرگی برای مداخلات درمانی به شمار می رود. هدف: تعیین تأثیر برنامه تمرین در آب بر اینترلوکین-6 و اینترلوکین-10 در مردان مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس. روش: در این کارآزمایی بالینی تصادفی شده، 30 بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس به صورت تصادفی به دو گروه آزمون و شاهد تقسیم شدند. برنامه تمرینی برای گروه آزمون به مدت 8 هفته و هر هفته 3 جلسه با شدت 60-50 درصد حداکثر ضربان قلب اعمال شد. شاخص­های اینترلوکین-6 و اینترلوکین-10 قبل و بعد از دوره تمرینات ارزیابی شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss ویرایش 18 و در سطح معنی داری 05/0 توسط آزمون تی مستقل انجام شد. یافته ها:  یافته­های پژوهش نشان داد که بین دو گروه در شاخص­های اینترلوکین-6 (001/0p<) و اینترلوکین-10 (004/0p<) تفاوت معنی­دار وجود داشت؛ به نحوی­که تمرین موجب کاهش معنی­دار این سایتوکاین­ها شده بود. نتیجه گیری: تمرین های هوازی در آب می تواند با افزایش توان فیزیکی، موجب تنظیم و تعادل سایتوکاین­های التهابی، ضدالتهابی و تعدیل در شاخص­های اینترلوکین-6 و اینترلوکین-10 شود و متخصصان می توانند از این تمرین ها به عنوان یک درمان مکمل در کنار درمان های دارویی برای بیماران  msاستفاده کنند.